Wiersze

o. Jarosław Zachariasz OFMConv

Klara

Droga Klaro, po co przyszłaś, kto przysyła Cię?
Co tu robisz wśród ubogich, o co prosić chcesz?
Gdzie Twa suknia, Twe pierścienie i korali sznur?
Chleb przynosisz, boso stoisz, a na dworze chłód.

Ja nie chcę być dziewczyną smutnych dni,
Chcę dać Bogu siebie dziś, jak chleb i dobrą myśl.
Ja nie chcę mieć gór złota, pereł też,
Weź proszę wszystko me, ubóstwem otul mnie.

Droga Klaro, podejdź proszę i wysłuchaj mnie,
Tu w tym miejscu nie ma marzeń, dawno odszedł sen.
Czy potrafisz żebrać z nami, gdy tam bawią się,
Pan ubogi, też nic nie ma, błogosławi Cię.

Ja nie chcę snów o księciu z baśni stu,
Chcę zbierać kwiaty z pól, całować kłosy zbóż.
Ja nie chcę pić miłosnych, słodkich win,
Chcę kochać wody smak i wiatru zapach czuć.

Droga Klaro słońce wschodzi – przyszłość Twoich dni>
Bóg Twój wszystkim, wszystko Twoje, pokój daje Ci.
Ja Franciszek, brat i ojciec, ścinam włosy Twe,
I Twe serce Panu składam – On ukochał Cię>

Daj, Panie mi marzenia, Twoje sny,
Daj Twoich oczu blask i światła letnich gwiazd.
Daj, proszę Cię, Twą miłość, serce Twe,
Daj, proszę, czystość łez i dłoni – ciepły śpiew.