Kontemplować – by bardziej kochać!
Święta Klara i jej duchowe dziedzictwo.

Lata 90-te minionego stulecia były dla sióstr klarysek czasem bogatym w wydarzenia sięgające początków historii Zakonu. Dwa wielkie jubileusze: 800-lecia urodzin św. Klary i 750-lecia istnienia Zakonu Klarysek Polsce były okazją do szczególnej wdzięczności Bogu za dar życia kontemplacyjnego zapoczątkowanego nowy sposób przez św. Klarę, i nieprzerwaną kontynuację takiego stylu życia przez coraz to nowe pokolenia klarysek Polsce.

Najmłodszą wspólnotę klariańską tworzą siostry z klasztoru w Skaryszewie koło Radomia.

Historię, która doprowadziła do powstania nowej fundacji zapoczątkowała bł. Salomea Piastówna w 1245r, kiedy to przyjmując w Sandomierzu habit zakonny zapragnęła żyć ideałami św. Klary i tak jak ona zapatrzeć się w Chrystusa ubogiego i pokornego.

Wraz z siostrami przysłanymi przez św. Agnieszkę z Pragi zamieszkała w klasztorze wybudowanym przez jej brata, księcia krakowsko-sandomierskiego Bolesława Wstydliwego Zawichoście. Narażony na niebezpieczeństwo najazdów tatarskich młody konwent przenosi się do Skały koło Krakowa. Po śmierci bł. Salomei siostry przenoszą się do Krakowa, gdzie przy kościele św. Andrzeja prowadzą życie modlitwy i pokuty.

W krakowskim klasztorze przez siedem wieków nieustannie, dniem i nocą realizowana jest prośba Chrystusa: „czuwajcie i módlcie się”.

To właśnie wspólnota krakowska sióstr klarysek podjęła się utworzenia nowej fundacji jest jako wotum wdzięczności za dar klariańskiego życia zakonnego, wydającego w ostatnich latach liczne owoce w postaci nowych powołań do tej wspólnoty.

Do powstania skaryszewskiego klasztoru przyczynił się Biskup Radomski Edward Materski, który darował siostrom budynek mieszkalny w stanie surowym. Budynek ten siostry w ciągu 1,5 roku dostosowały do wymogów życia kontemplacyjnego i klauzurowego. 8 grudnia 1997r. uroczystego poświęcenia klasztoru dokonał ks. Franciszek kardynał Macharski przy współudziale biskupów radomskich: ks. bp. Edwarda Materskiego, ks. bp. Adama Odziomka, ks. bp. Stefana Siczka a także ks. bp. Mariana Zimałka z Sandomierza wywodzącego się z ziemi skaryszewskiej, licznie zgromadzonego duchowieństwa diecezjalnego zakonnego. W uroczystości wzięli udział m.in. przedstawiciele władz wojewódzkich miejskich oraz licznie zebrani wierni z Radomia, Skaryszewa i okolic.

Klasztor sióstr klarysek Skaryszewie jest pierwszym w Diecezji Radomskiej klasztorem o charakterze kontemplacyjnym. Młoda – bo dopiero kilkuletnia – wspólnota klariańska powoli wrasta w ziemię równie młodej diecezji. Siostry podejmując dziedzictwo pozostawione przez świętą Klarę, żyjąc w klauzurze, oddają się modlitwie, kontemplacji Chrystusa szczególnie w Jego tajemnicy Wcielenia, Ukrzyżowania i obecności w Najświętszym Sakramencie. Przykład życia Najświętszej Maryi Panny i świętych franciszkańskich zachęca i pobudza do radosnego kroczenia śladami Jezusa ubogiego, posłusznego i czystego. W Nim i przez Niego siostry oddają Bogu wszystkie sprawy i potrzeby Kościoła i świata. Szczególnie bliskie są im troski Diecezji Radomskiej i tych, którzy u sióstr szukają pomocy licząc na wstawienniczą modlitwę sięgającą serca Boga. Tak przeżywane życie, w którym modlitwa, wsłuchiwanie się w Boże Słowo i celebracja Eucharystii – będącej punktem centralnym każdego dnia, staje się tajemniczym źródłem płodności apostolskiej i błogosławieństwa dla wspólnoty chrześcijańskiej i całego świata.

Matka Boża Miłosierdzia obrana przez klaryski skaryszewskie za patronkę nowego klasztoru czuwa nad trzódką Pańską, a siostry ufając w Jej macierzyńską opiekę oczekują na osoby wrażliwe na dobro, pragnące powiększyć szeregi orantek, by wraz z nimi wypraszać pokój Chrystusowy dla każdego ludzkiego serca.

Wszystkim pragnącym pogłębić przyjaźń z Bogiem siostry umożliwiają odprawienie indywidualnych rekolekcji w klasztorze.

s. J. M.